Dekalog (Stefan Gierowski, Dom Praczki)

Izabela Łazarczyk-Kaczmarek

("Projektor" 3/2014)

Fot. Paweł Chmielewski

Stefan Gierowski w Galerii Współczesnej Sztuki Sakralnej „Dom Praczki”. Wystawa „Malowanie dziesięciorga przykazań”. Stefan Gierowski – artysta niezwykły, podobnie jak niezwykły człowiek.

Twórca przede wszystkim znany jako przedstawiciel współczesnej sztuki abstrakcyjnej, jest ponadto człowiekiem niezwykłej pokory – do przeszłości, do sztuki, do wszystkiego czego ludzki umysł nie potrafi objąć rozumem. Być może dlatego właśnie abstrakcja stałą się malarską przestrzenią poszukiwań artysty. Nie do końca zdefiniowana, nie do końca określona, pozwala na przekaz własnych myśli, wrażliwości czy też pozwala zaistnieć problemom natury formalnej.

Malowany przez Gierowskiego Dekalog, to próba połączenia „rozmyślania kolorem i formą” nad ważnymi dla artysty pojęciami. Niejako rozprawienia się, przepracowania tego, co dlań ważne m.in. sensu istnienia. Pokazanie poprzez malarską materię problemów, wartości oblekanych w kolor i formę. Barwa i światło wydobywają sens dziesięciu przykazań, ukierunkowują widza na przekaz artysty.

Biel w obrazie „Jam jest Pan Bóg twój...” staje się bielą pozorną. Kiedy przyjrzymy się bliżej zauważamy niewielkie, niemal niewidoczne fragmenty kolorów, oddziałujące tym silniej na widza, że niezauważalne przy pierwszym oglądzie. Bóg jak „biel” staje się wszystkim, tym co widzialne i tym, co ukryte.

Podobnie w pozostałych obrazach kolor staje się budulcem, nadrzędną formą samą w sobie. „Nie będziesz zabijał” tu czarna, nakładana impastowo farba anektuje, zawłaszcza inne, geometryczne kształty na obrazie. Staje się agresywna i nie pozwala na „sprzeciw”. Sam Gierowski wielokrotnie podkreśla, między innymi w cyklu rozmów ze Zbigniewem Taranienką (wyd. ASP, Warszawa 2010), że zbliżenie się do prawdy wzbogaca malarstwo, zaś malarstwo abstrakcyjne pozwala na ujawnienie myśli, których w inny sposób nie można przekazać. Artysta stara się zatem pobudzić naszą duchowość, poprzez stosowanie wybranych barw odwołuje się do postrzegania, do pewnych schematów myślowych, sprawiając tym samym, że malarstwo staje się podstawowym wyrazem człowieczeństwa.